Seferihisar ilçesi topraklarinda en eski yerleşim yeri Teos olup, burasının M.Ö. 2000 yıllarında Akalardan kaçan Giritliler tarafından kurulduğu ve Karyalıların bir kenti olduğu bilinmektedir.Böylece yöreye 4000 yıldan bu yana yerleşildigi söylenebilir. Seferihisar’ın kuruluşu hakkında birkaç tez bulunmaktadır;

 

Bunlardan ilkine göre;Seferihisar III.Pön Savaslari(Roma –Kartaca Savasları)sırasında Roma’ya yenilen Kartacalı Anibal’in,Suriye Selefkoslarına sığınmak üzere Anadolu’ya geçmesi (M.Ö.150-146) üzerine Roma donanmasının Teos önlerinde Myonnesos açıklarında Kartaca donanması ile savaşırken,Romalı General Tysaferin’in konaklama yeri olarak askerlerine inşa ettirdiği üs olarak kurulmuş ve Tysaferinopolis adı verilmiştir.

 

Ikinci tez ise; M.Ö.7. yüzyılda Anadolu toprakları üzerinden,Roma’ya göçen,Hind-Avrupa ırkından Etrüskler tarafindan kurulduguna aittir.Anadolu’ya geldiklerinde kiyilara yeterince yaklasmak isteyen Etrüsksler’in Seferihisar’i önce bir konaklama yeri olarak kurduklari,sonra büyük bir kisminin Teos ve Sigacik limanlarindan yararlanarak Italya’ya göçtükleri,bir kisminin ise burada kaldigi ve Seferihisar’in da M.Ö.5.Yüzyilda güçlü bir kent oldugu ileri sürülmektedir.

 

Ege’nin diger yöreleri gibi Seferihisar’da da M.Ö.7 -5. yüzyillar arasinda Lidyalılar,Iranlılar,Atinalilar ve Ispartalilar hüküm sürmüstür.Daha sonra yöreye Iranlilar,Bergama Kralligi,Makedonyalilar,Eski Yunanlilar,Romalilar ve Bizanslilar egemen olmustur. Seferihisar 1084 yilinda Selçuklu Komutani Emir Çakabey tarafindan alinmıs,II.Haçli Seferi(1147-1149)sonrasinda bölge Sultan Mesut tarafindan Selçuklu topraklarına katılmıştır. Seferihisar 1308 yilinda Selçukluların dağılması ile 1320 de Aydınoğuları’ıin egemenliğine ardından 1394 yılında da Osmanliların eline geçmiştir.1402 Ankara Savasi nihayetinde Mogollarin isgaline ugrayan bölge,1425 yilinda tekrar Aydinogulari’nin elindedir,ancak Cüneyt Bey’in ölümünden sonra Seferihisar artik Osmanlilarin olmustur. 

 

Seferihisar 14,-15,-16, yüzyillarda Düce(Hereke)deki medresisiyle bir ilim ve kültür ocagi haline gelmistir.

 

Osmanli toprak bölünüsüne göre has arazi içersinde bulunan Seferihisar’in geliri III.Murat’in annesi Valide Sultan tarafindan,Mekkeye vakfedilmistir.Seferihisar 19,yüzyil baslarinda 20 bini askin nüfusa sahipken,köylerden çikan veba hastaligi nüfusu kirmis,Seferihar’in dört bes köyü ortadan kalkmistir.

 

Izmir 1850 yilinda,Aydin vilayeti’nin merkezi olunca,Seferihisar nahiyesi de 1884 yilinda Belediye olmustur.

 

Ilçe merkezinde Selçuklular ve Osmanlilardan kalma camiler bulunmaktadır. Bunlardan; Turabiye Camii (1197) yılında Selçuklular tarafından yapılmış (1783-1784) yıllarında Osmanlılar tarafından bakıma alınıp yeniden ibadete açılmıştır.

    

Osmanlı döneminde ise Güdük Minare Camii, Hidirlik Camii(1767-1768)ve Ulu Cami(1816-1817) inşa edilmiştir.Bu camilerin hepsi çesitli tarihlerde onarim gördüklerinden günümüzde de ibadete açiktirlar.Ayrica Osmanli Dönemin’den kalma ve bugün yikinti halde 2 hamam bulunmaktadir.

 

Seferihisar ve çevresinde tesbit edilen tarihi degerlerden biri de Tümülüslerdir. Bunlardan;Tepecik Mah.deki Güneslikent Tümülüsü,yaklasik 20 m.yüksekliginde,80 m.çapindadir ve yogun kaçak kazilara maruz kalmistir.Ayrica Hidirlik Mah.de birbirine yakin konumlarda 2 si tescilli,8 i tescilsiz,toplam 10 tümülüs yer almaktadir.

 

Seferihisar’da Cumhuriyet döneminde kayda deger bir olayda Kore Savaslari’na katilan Türk Kuvvetlerinin,ikinci kafileden itibaren,1951-1960 yillari arasinda on yil,hazirlik egitimini burada yapmis olmalaridir.

 

Seferihisar ilçe merkezinde Kurtulus Savasi’nda ve Cumhuriyet döneminde sehit düsenlere ait bir Sehitlik ile ilçe merkezi girisinde,Izmir Caddesi üzerinde Sehitler Çesmesi bulunmaktadir.

 

 

15 Mayıs 1919 tarihine kadar Seferihisar’da yaklaşık %50 Rum,%50 yerli ve Mora göçmeni Türk ahali birlikte yaşamışlar,İzmir’in 15 Mayıs 1919 da Yunan işgaline uğramasıyla,işgal yılları başlamış,11 Eylül 1922 de ilçe kurtarılmıştır.

 

Harbiye’den yetişmiş Çolak İbrahim Bey,Musatafa Kemal Paşa’nın teklifini kabul ederek,maiyetindeki iki milis süvari alayı ile birlikte Kuvayı Milliye’ye katılmıştır.Emrine bir nizamiye alayı ile bir dağ bataryası verilerek 1920 yılında 3.Süvari Tümeni namıyla Garp Cephesi emrinde bir süvari tümeni yapılmıştır.Çolak İbrahim Bey,Kızılçullu yakınlarından hareket ederek,Sefehisar’ın doğusundaki dağ geçitlerinden ilerlemiş ve 11 Eylül 1922 tarihinde öğleden sonra Seferihisar’a girmiştir.Giriş yönü,Kocaçay tarafından bugünkü Kurtuluş Caddesi (o zaman ki Sığırtmaç Sokağı) üzeridir.

 

Çolak İbrahim Bey adı,Seferihisar’da eski Rum Mahallesi olan ve sonradan Rumeli göçmenlilerinin yerleştirildiği mahalleye verilmiştir.1982 yılında bir tanesi Çolak İbrahim Bey Mahallesindeki parka,diğeri de Şehitler Çeşmesi karşısında olmak üzere 2 büstü dikilmiştir.

 

 

Seferihisar için önemli tarihlerden biri de 11 Nisan 1934 de Mustafa Kemal Atatürk’ün ilçe merkezini ve Sığacık’ı ziyaretleridir.Atatürk ilçeye girmeden önce Sığacık’a geçmiş,sahilde incelemelerde bulunmuştur.Karşılaştığı Sığacık İlkokul öğretmeninden not defterini istemiş,harf devrimine rağmen öğretmenin not defterinin eski yazıyla yazılmış olduğunu görünce üzülmüştür.Sonra küçük öğrenci Mehmet İnce’ye sorular sorup,onu okşamış ve Seferihisar’a dönmüştür.Üzerinde yerli malı kumaştan golf elbise olan Atatürk,askeri gazinoda ağırlanıp,kahvesini içtikten sonra,halkı selamlayarak ilçeden ayrılmıştır.

 

 

Seferihisar adinin Romali General Tysaferin’den geldigi,Selçuklulara kadar Tysaferin veya Tysaferinopolis olarak anildigi,Anadolu’nun Türklesmesi sirasinda adina eklenen hisar kelimesiyle Tysaferinhisar’a dönüstügü sanilmaktadir.Yüzyillar boyunca kullanilan bu ad,bugün Seferihisar olarak karsimizdadir.